จากผลการศึกษาในโครงการนี้ที่ถูกนำมาเผยแพร่ลงในวารสารวิทยาศาสตร์ ‘Advance’ พบว่า จากการทดสอบทางธรณีเคมี บ่งชี้ว่า หินขนาดใหญ่ 50 ก้อน ในจำนวน 52 ก้อน ของหินบริเวณสโตนเฮนจ์เป็นหินทราย และมีแหล่งที่มาจากป่าเวสต์วูดส์

Image # 3.

นายเดวิช แนสช์ นักวิชาการด้านธรณีสัณฐานวิทยา ประจำมหาวิทยาลัยไบรจ์ตัน ซึ่งเป็นหัวหน้านักวิทยาศาสตร์ในโครงการศึกษาแหล่งที่มาหินที่สโตนเฮจน์ กล่าวว่า แท่งหินทรายขนาดใหญ่ที่แต่ะละแท่งมีขนาดความสูง 9.1 เมตร และหนักราว 30 ตัน ได้ถูกนำมาวางเรียงด้านนอกของวงกลมที่ซ้อนกันเป็น 3 วงของอนุสรณ์สถาน ‘สโตนเฮนจ์’ รวมทั้งบริเวณใจกลางของอนุสรณ์สถาน ที่เป็นแท่งหินแนวตั้ง 2 แท่ง และมีแท่งหินอีกแท่งวางทับอยู่ด้านบนในแนวขวาง

อย่างไรก็ตาม นายแนสช์ กล่าวว่า ขณะนี้ นักวิทยาศาสตร์ยังไม่สามารถจะชี้ชัดได้ว่าหินขนาดมหึมาเหล่านี้ถูกขนย้ายจากป่าเวสต์วูดส์ มายังบริเวณที่ตั้งของสโตนเฮนจ์บนที่ราบซอลส์บรีได้ด้วยวิธีใด ซึ่งมีการสันนิษฐานกันว่าอาจเป็นการใช้วิธีลาก หรือการขนย้ายโดยใช้ลูกกลิ้งแต่เรื่องนี้ยังไม่มีคำตอบแน่ชัด

ทั้งนี้ อนุสรณ์สถาน ‘สโตนเฮนจ์’ ประกอบด้วย แท่งหินขนาดยักษ์ จำนวน 112 ก้อน ตั้งเรียงกันเป็นวงกลมซ้อนกัน 3 วง โดยแท่งหินบางอันตั้งขึ้น บางอันวางนอนลง และบางอันถูกวางซ้อนกัน โดยจากการหาอายุคาร์บอนกัมมันตรังสีในแท่งหินขนาดใหญ่เหล่านี้ในปี 2551 พบว่า หินก้อนแรกถูกวางตั้งในบริเวณนี้ตั้งแต่เมื่อประมาณ 2,400-2,200 ก่อนคริสตกาล.

https://www.thairath.co.th/news/foreign/1900147

คลิกดูคลิป

คลิกดูคลิป

การสร้างสโตนเฮนจ์  อนุสรณ์สถานอันลึกลับ

Image # 4.

จากเบื้องบน  ภาพถ่ายทางอากาศของสโตนเฮนจ์อยู่กลางหิมะ  วงกลมที่ล้อมรอบกลุ่มหินคือคันและคูดิน  ถัดออกไปคือหินฮีลและ  “แอเวนิว”   อันเป็นถนนโบราณ  ในรูปจะเห็นมีถนนยุคปัจจุบันตัดผ่าน

             มนุษย์ยุคก่อนประวัติศาสตร์ซึ่งอยู่ในแถบตอนใต้ของประเทศอังกฤษ  ใช้พื้นที่โล่งแจ้งของที่ราบซอลสเบอรีในวิลต์เชอร์  เป็นที่ประกอบพิธีกรรมอยู่นานกว่า  800  ปี  ในช่วงเวลาดังกล่าวมีการสร้างมูนดินขึ้น  2  วง  รวมทั้งแท่งหินที่ตั้งเป็นวงแต่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์อีก  2  วง  ปัจจุบันสถานเหล่าที่นี้เรียกกันว่า  “สโตนเฮนจ์”  (Stonehenge)

คลิกอ่านต่อ